shalamche - شلمچه
امام و شهدا را یاد کنیم با ذکر یک صلواتshalamche - شلمچه
امام و شهدا را یاد کنیم با ذکر یک صلواتشعری از حافظ
|
هزاران افرین بر جان حافظ همه غرقیم در احسان حافظ خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی در سال 726 یا 727 هجری قمری پا به عرصۀ گیتی نهاد حافظ عارفی کامل قران شناسی و الامقام و شاعری بلیغ بود که به صرافت طبع لطیف و سخندانش مضامین عالی عرفانی و انسانی و اخلاقی و ملکوتی را به نظم در اورده و گنجی جاودانه و پایان ناپذیر از حکمت را برای همه انسانها به میراث گذاشته است. (سالها دل طلب جام جم از ما میکرد) سالها دل طلب جام جم از ما می کرد وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است طلب از گمگشدگان لب دریا می کرد مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش کوبه تأیید نظر حل معما می کرد دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست واندر آن آینه صد گونه تماشا می کرد گفتم این جام جهان بین به توکی داد حکیم گفت آن روز که این گنبد مینا می کرد بی دلی در همه احوال خدا با او بود او نمی دیدش و از دور خدا را می کرد این همه شعبدۀ خویش که می کرد اینجا سامری پیش عصا وید بیضا می کرد گفت آن یار کزا و گشت سرِدار بلند جُرمش این بود که اسرار هویدا میکرد فیض روحُ القدُس از باز مدد فرماید دیگران هم بکنند انچه مسیحا می کرد گفتمش سلسله زلفُ بتان از پی چیست گفت حافظ گله ای از دل شیدا میکرد به سر جام جم آنگه نظر تو انی کرد که خاک میکده کحل بصر توانی کرد مباش بی می و مطرب که زیر طاق سپهر بدین ترانه غم از دل بذر توانی کرد گل مُراد تو انگه نقاب بگشاید که خدمتش چو نسیم سحر توانی کرد گدایی در میخانه طُرفه اکسیری است گر این عمل بکُنی خاک زر توانی کرد به عزم مرحله عشق پیش نه قدمی که سُود ها کنی اراین سفر توانی کرد تو کز سرای طبیعت نمی روی بیرون کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد جمال یار ندارد نقاب و پرده ولی غبارره بنشان تا نظر توانی کرد بیا که چارۀ ذوق حضورُ و نظم امور به فیض بخش اهل نظر توانی کرد ولی تو تالب معشوق و جام می خواهی طمع مدار که کار دگر توانی کرد دلا ز نور هدایت گر آگاهی یابی چو شمع خنداه زنان ترک سر توانی کرد گر این نصیحت شاهانه بشنوی حافظ به شاهراه حقیقت گذر توانی کرد |
